yok ki =(((

Zamansız anlarda içime gelip yerleşen yazı yazma isteği de neyin nesi? Şimdide öyle bir zamandayım sayfalarca yazı yazmak istedim.İç monolog değil bu,roman yazsam kesmez hani,öyle coşkulu bir hastalık.Uzun zamandır yazı yazamayan ben susadım galiba.Şu çok moda olan vampir filmlerindeki gibi tehlikeli bir açlık bu ;)

Eski birini anımsadım bu gün.pardon eskimeyen birini.İnsan hiç eskir mi? Anılar anlamını yitirir sadece,gittikçe uzaklaşır...

O varken daha çok yazı yazardım,sırf ona okumak beğenip beğenmediğini sormak için.O varken daha çok şiir yazardım..kalbim deli gibi çarparken mısralar dökülürdü kalbimden.Başka birine şiir yazmak mı? Utanarak söylüyorum denedim başka bir erkeği sevmeyi ve şiir yazmayı...SEVDİM YAZDIM...
AMA yanıldığımı anladım.Çünkü şiirler okunmayacak kadar çirkindi,o da şiirden anlamayacak kadar aptal!!!
(oysa sennnnnnnnnn sen farklıydın)

şimdi sen benim şiirlerim olmadan,ben olmadan yaşıyorsun.İşte bunu düşündükçe sinirleniyorum,sonra kabulleniyorum bu durumu.Çocuk değilsin artık derdin,evet değilim 21 yaşındayım büyüdüm kabullendim!!!


yazdıklarımı okusan sinirlenirsin,yada küfür edersin bana,SONRA kızarsın kendine güzel anıları hatırlarsın sonra,sonra sonramız yok ki...

özleyen vardır diye ;)

Al işte sınavlar yazı yazmama engel...Çok çalışıyorum evet:p Çok göreceli bir kavram.Yeteri kadar diyelim o zaman ;)

Yazılarımı özleyen,neden yazmıyorsun diyen,hayıflanan,bana kızan insanlar olsaydı keşke...Yazdıklarım gerçekten saçma olabilir;Ama saçmalık seven insanlar varolmalı.Her şey ciddi her şey anlamalı olamaz,olmamalı!



canım okuyucularım,yarın eşya sınavım var =( şimdi size nazımın sevdiğim bir şiirini yazıyorum.Belki sizde beni özlemişsinizdir diye...İhtimalleri de seviyorum;)

Hasretini, yoklugunu, sensizligi
bir ates yanigi gibi öyle aciyla duydum ki
yüregimin etinde,
gitgide çogalarak
gitgide derinden isleyerek
öyle dayanilmaz oldu ki bu
seni bogabilirdim senden
kurtulmak için
çünkü seni o kadar seviyorum.


NAZIM HiKMET