GEÇ GEL...

Hayattaki en güzel,en tatlı süreçtir bir aşkın söylenmeden bakışlarla,kaçak sözcüklerle yaşanması.Ama en sancılısıdır...Karşındaki bilir senin onun için beslediklerini...Sende sezersin onun duygularını...Sözcüklerle dokunursunuz birbirinizin düşlerine...Utangaç ama bir o kadar da baştan çıkarıcı gizemiyle... Her sözcüğünden bir anlam çıkarırsınız...Her cümle bir sayfalık aşk mektubudur gözünüzde...Dışarıdan biri anlayamaz hislerinizi bir siz bilirsiniz sözcüklerinizin gizemini...Aklınızdadır sürekli ve çocukça bir özlem duyarsınız...Sizin değildir çünkü ve sizin olmadığı için bu kadar önemlidir...Bir çocuğun sahip olamadığı oyuncak kadar tatlı,bir kadının vitrinde sadece tek kalan elbiseyi alması kadar acil artık o...Ya sizin olacaktır ya da sizin...Başka yolu yoktur...Sevgilim diyemezsiniz değildir çünkü...Canınız yanar arkadaşımda diyemezsiniz...Ama ondan bahsetmek istersiniz herkese... çok kötü bir yanı daha vardır...Hesap soramazsınız arkadaşlarlayım der...Hangi arkadaş diyemez kendi kendinizi yersiniz kıskançlıktan...Her dk msj atamaz,arayamazsınız her saatte...Yabancısınızdır herşeye rağmen...Bunaltmak istemezsiniz,sizden sıkılsın istemezsiniz...Ama aklına da gelmek kendinizi hatırlatmak istersiniz...N yapacağınızı bilemezsiniz...İşin içineden çıkamazsınız...Bildiğiniz tek şey içinize sığmayan duygularınızdır...
belkide düşlemeseydim seni

Sen bu kadar büyümezdin içimde

Belki sen de hemen sevseydin beni

Bu kadar kök salmazdı aşkın içimde

İşte bu yüzden

Geç gel sevdiğim

Geç gelki,bir ömür kal benimle...