7 Aralık 2010 Salı

YOK CANIM KİMSE YEMİYOR ARTIK=)=)

Yaklaşık 2 hafta kadar önce arkadaşımla kahve içmeye gittik...Ben her zamanki gibi insanları izliyordum...Tanımadığım muhtemelen de bir daha hiç görmeyeceğim insanları izlemek,neler düşündükleri tahmin etmek ne kadar da eğlenceli...Tıpkı bir oyun gibi ve ben bu oyunu sürekli oynarım... İşte biz gittik kahvelerimizi,pastalarımızı aldık oradan buradan konuşmaya başladık bilirsiniz işte kız muhabbetleri kim n yapmış,o ne demiş,son moda ne acaba neden aramıyor?... diye devam eden erkeklerin tahammül edemediği kızsal sıcak bir sohbet...Oda ne çapraz masamda tek başına entelektüel şapkalı,fularlı 35 40 yaşlarında yalnız bir adam...Masasının üzerindeki nesne aslında onu izleme sebebim...Bordo renkli bir kitap...Acaba yazarı kim,roman mı? Yok ya şiir kitabı bence arkadaşıma dönerek söylüyorum:Ya ben gidip soracağım ne kitabı çok merak ettim...VE ondan gelen güzel cevap:saçmalama...Tamam sormayacağım ama gözlerim durmuyor,bir kere adamı kafama taktım ya inceliyorum...Etrafına bakıyor birileri bana bakıyor mu diye sonra gözlerini kapatıyor doğal olmaya çalışarak...Ben ne kadar da kültürlü cool bir adamım dercesine...Hahahha güleyim bari neren kültürlü be senin iki saattir oturuyorsun ve hala kitabın kapağını açıp bir sayfa okumadın...İşin gücün etraftakilerin sana bakıp  aaaa adam aşmış be demeleri;ama üzgünüz yok artık bu numaraları yiyecek kimse o eskidendi canım...İnsanlar artık yemiyor bu numaraları zaten insanların umrunda değil ki okuyan,kültürlü insanlar...Artık insanlar okumayan,düşünmeyen insanlardan hoşlanıyor yeni moda o şekerim...Valla kalkıp adamın masasına oturucam dinle beni canım kardeşim...Dur dur panik yapma sana akıl vermeye geldim,hiç kötü niyetim yok.Haline acıdım sadece ben de yeni
 jenerasyonum anlıyorum yani gençlerin deilinden...Adam şaşırak bana bakmalı tabi...
Ama ben durmuyorum elimi kolumu oynatarak anlatıyorum sormayın bendeki coşkuyu.Neyse uzatmayalım sen önce şu şapkanı fularını çıkar,kitabını da koy bakalım çantana...minibookun yok mu senin? Ha işte çıkar onu şöyle koy masaya,yak bi sigara,bi de taktık mı kulağına küpe tamamdır oldun işte...Şimdi etrafındakilerin dikkatini çekersin...Adam elime eteğime yapışıyor yok allah razı olsunlar,sen nasıl büyük insansınlar...Aaaa olur mu öyle şey ben insanlık yaptım...Tabi bunların hepsi kafamdan geçenler adam hala karşımda cool triplerinde;ama kimse farkında değil benim dışımda...Kahve midemi bulandırıyor bu sırada ben artık adamı incelemeyi de bıraktım...Oda ne bu sefer adam bana bakıyor...Aaaa sinir oldum amca önüne bak diyeceğim o derece...Oh neyse ki kalktı gitti...Gelsin yeni coollar ben onlara da birkaç senaryo yazayım...Düşünüyorum da ben neden insanları inceliyorum?Bu kadar mı önemli bu insanlar?Değiller sıradan her yer de karşıma çıkabilecek insanlar...İşte ben tam da bunu seviyorum..Sıradanlık...Tüm insanlar sıradan ben,sen,o hepimiz...Bizi farklı kılan karşımızdakinden kaynaklanıyor...Bizleriz karşımızdakini göklere çıkaran,mükemmelleştiren...Kafam da yeni sorular...İnsanlar beni nasıl görüyor? Sonra kızıyorum kendime sanane insanlardan ne düşünürlerse düşünsünler...Oh be rahatladım ben sıradan bir insanım ve bu sıradanlıktan da çoo...k memnunum...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder